Ecocide - massale beschadiging en vernietiging van de natuur

Hoewel de interactie tussen de mens en het milieu in bepaalde mate altijd een impact zal hebben, verwijst ecocide alleen naar de allerergste schade, meestal op grote, industriële schaal of met impact op een enorm gebied.

Wettelijke erkenning van ecocide als ernstige misdaad

Door ecocide strafbaar te maken dwingen we belangrijke beleidsmakers tot verantwoording en verplichten hen de gevaren van ernstige en wijdverspreide of langdurige schade ernstig te nemen en te onderzoeken. Als gevolg zullen meer en meer veiligheidsprotocollen worden ingevoerd en alternatieve benaderingen worden ontwikkeld om de natuur, het klimaat en de mens te beschermen, en om strafrechtelijke aansprakelijkheid te vermijden. 

Wetenschappelijke en praktische kennis

Zowel beleidsmakers als de industrie hebben toegang tot voldoende kennis om zich uitgebreid te informeren over de risico’s die de natuur, het klimaat en de mens in een bepaalde context lopen. 

De weg naar gerechtigheid voor de ernstigste milieuschade

Een ecocidewet baant de weg voor gerechtigheid voor de ernstigste schade aan de levende wereld in tijden van vrede en conflict, waar en wanneer ze ook wordt gepleegd.

Ontdek de geschiedenis van het ecociderecht en academische artikelen op www.ecocidelaw.com

Enkele voorbeelden van grootschalige vernietiging die zouden kunnen worden aangepakt d.m.v een ecocidewet:

Vernietiging van bedreigde diersoorten of habitats

Massale ontbossing

Ernstige water- en grondvervuiling

Chemische rampen

Voordelen van de ecocidewet

  • Besluitvormers op topniveau bij de overheid en in de industrie zullen veel voorzichtiger en bewuster zijn over wat ze goedkeuren, terwijl investeerders en verzekeraars projecten die waarschijnlijk onveilig zullen blijken, links zullen laten liggen.

  • Door de ergste schade als misdrijf aan te merken, zullen alle milieuwetten serieuzer worden genomen. Met de afdwingbare onderbouwing van het strafrecht zullen multilaterale milieuovereenkomsten (Parijs, Kunming-Montreal) gemakkelijker nageleefd kunnen worden.

  • Koplopers op het gebied van duurzaamheid zullen niet langer een gevecht moeten leveren terwijl de minder scrupuleuze mensen de schade en de kosten daarvan afwentelen op de natuur, gemeenschappen en overheden. Ondertussen zal het bestaan van wettelijke buitengrenzen onderzoek naar gezondere praktijken stimuleren.

  • Het strafrecht trekt morele lijnen. Het milieurecht zal helpen om een gezond maatschappelijk taboe te creëren rond massale schade aan de natuur. Dergelijke schade heeft ernstige gevolgen voor de echte wereld; door dit in de wet vast te leggen worden we herinnerd aan onze afhankelijkheid van de levende wereld om ons heen en onze verantwoordelijkheid daarvoor.  

Het Internationaal Strafhof

Hoewel we ecocidewetten op nationaal en regionaal niveau ten volle ondersteunen, is ons ultieme doel ecocide als zelfstandige internationale misdaad te laten opnemen in het Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof.

Onder dit Statuut kunnen op dit moment vier misdaden worden berecht: genocide, misdaden tegen de mensheid, oorlogsmisdaden en het misdrijf agressie. Het statuut kan worden gewijzigd om er een vijfde misdaad, ecocide, aan toe te voegen.

De wet invoeren

In nationale en regionale parlementen, over de hele wereld worden nu ecocidewetsvoorstellen ingediend en ontwikkeld. Zij zijn grotendeels gebaseerd op (of sterk beïnvloed door) de definitie van het  panel van onafhankelijke deskundigen dat door onze Stichting bijeen werd geroepen. Hoe deze wetten precies tot stand komen en worden aangenomen verschilt van rechtsgebied tot rechtsgebied, maar het is duidelijk dat ze allemaal dezelfde juridische richting inslaan.

Een eenvoudig proces

  • Zodra er een voorstel op tafel ligt, kunnen alle verdragstaten bijdragen aan de discussie om tot een definitieve wijzigingstekst te komen. Dit proces heeft een open einde, maar heeft historisch gezien 2 tot meer dan 10 jaar geduurd.

  • Vervolgens kunnen verdragstaten de wet ratificeren (officieel hun instemming geven) en een jaar later heeft het ICC jurisdictie over de misdaad in dat land. Landen die ratificeren zullen de misdaad waarschijnlijk omzetten in hun eigen strafwet.

    Bovendien mag elke ratificerende staat, volgens de principes van universele jurisdictie, op zijn eigen grondgebied een niet-onderdaan arresteren voor ecocide die elders is gepleegd, zolang de misdaad ernstig genoeg wordt geacht. 

  • Elke staat of groep van staten die het Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof (ICC) heeft geratificeerd (officieel heeft aanvaard), kan een wijziging voorstellen. Er zijn momenteel 124 "verdragstaten".

    [In december 2019 drong Republiek Vanuatu, in de Stille Oceaan, er bij alle verdragstaten op aan om te overwegen om ecocide als 5e misdaad aan het Statuut toe te voegen].

  • Dit vereist consensus op de Vergadering van Staten, of, als er gestemd moet worden, een 2/3 meerderheid (momenteel 83/124). Elke staat heeft 1 stem. Zodra de wet is aangenomen, bestaat de misdaad (zelfs als het nog niet uitvoerbaar is). Dit geeft het onmiddellijk morele kracht.