ReconAfrica: ecocide in het Kavangobekken
Deze gastblog maakt deel uit van een serie die bedoeld is als een speciale ruimte voor de vele wereldwijde bewegingen/campagnes die de vernietiging van ecosystemen tegengaan om hun verhalen, verhalen en perspectieven te delen.
Deze diepgaande blog is geschreven door Esther Stanford-Xosei, coördinator van de Stop the Maangamizi: We Charge Genocide/Ecocide Campaign en medeoprichter van het Extinction Rebellion Internationalist Solidarity Network. Aanvullende links en bronnen voor campagnes werden verzameld door Louise Romain, internationaal grassroots outreach voor Stop Ecocide.
Ze schrijft over de ecocidale en genocidale gevolgen van de exploratieactiviteiten van het Canadese olie- en gasbedrijf ReconAfrica voor inheemse en lokale gemeenschappen. Ze suggereert hoe een Pan-Afrikaans Reparatoir Recht oplossingen kan bieden voor getroffen gemeenschappen.
Beeldcredits: John Grobler
Een ecologische ramp en een koolstofbom
ReconAfrica is een Canadese olie- en gasonderneming die zich bezighoudt met de exploratie en ontwikkeling van fossiele brandstoffen in het Kavango Basin, dat zich uitstrekt over het noordoosten van Namibië en het noordwesten van Botswana. Het bedrijf heeft een exploratielicentie voor olie en gas die recht geeft op een 25-jarige productielicentie en de mogelijkheid biedt om naar schatting 120 miljard vaten olie te fracken in een gebied met een uniek, ongerept ecosysteem, groter dan België. Dit gebied beslaat 9.800 vierkante mijl van Namibië naast een aangrenzend gebied in buurland Botswana van 13.250 vierkante mijl. Verontrustend genoeg heeft ReconAfrica een belang van 100% in de petroleumlicentie in het noordwesten van Botswana en een belang van 90% in de licentie die in Namibië actief is. Het licentiegebied bestaat uit zes lokaal beheerde wildreservaten, of conservatoria, en is ook de thuisbasis van verschillende bedreigde soorten grote zoogdieren, zoals Afrikaanse wilde honden, leeuwen, cheeta's, zwarte en witte neushoorns, witruggieren, schubdieren, Afrika's grootste overgebleven kudde savanneolifanten en 400 vogelsoorten.
Namibië wordt erkend als een van de landen die het meest kwetsbaar zijn voor de gevolgen van klimaatverandering, dus het is ongelooflijk dat de Namibische regering een eigen doelpunt zou scoren door mee te werken aan het negeren door ReconAfrica van zijn wereldwijde verantwoordelijkheden om bij te dragen aan het terugdringen van de koolstofuitstoot tot 1,5°C als onderdeel van het klimaatveranderingsakkoord van Parijs. ReconAfrica's eigen olieproductieprognoses van 120 miljard vaten olie zullen verwoestende gevolgen hebben voor de mensheid - de koolstofvoetafdruk van dit nieuwe olieveld kan oplopen tot een zesde van het resterende maximale potentiële koolstofbudget van de mensheid.*
Er is bewijs in overvloed voor de historisch gedocumenteerde gevolgen van olie- en gasexploratie in ecologisch kwetsbare ecosystemen. De strategische Euro-Amerikaanse economische geopolitieke belangen van regeringen en hun bedrijven die zich bezighouden met schadelijke ecocidale en genocidale winningsindustrieën worden in stand gehouden in Botswana en Namibië, waar mijnbouw, toerisme en nu ook olie- en gaswinning de belangrijkste bronnen van inkomsten zijn; de meeste grondstoffen worden gewonnen en geëxporteerd ten behoeve van buitenlandse markten, ongeacht de schade die wordt toegebracht aan mens en planeet. Maar in plaats van de ecologische schuld te erkennen die is verschuldigd aan de inheemse volken van Namibië en Botswana, en de bijbehorende plicht om deze regeringen en hun volken te ondersteunen bij de overgang naar hernieuwbare energiebronnen, houdt ReconAfrica zich bezig met daden van vernietiging van ecosystemen die voor de inheemse volken en andere lokale gemeenschappen die ervan afhankelijk zijn, neerkomen op genocide en ecocide. Ecocide is een mogelijke methode van genocide als het vitale socio-ecologische en culturele relaties tussen mensen en de natuur fragmenteert of vernietigt. Wij, in de Stop the Maangamizi; We Charge Genocide/Ecocide Campaign (SMWeCGEC), verwijzen naar dit als de voortzetting van de 'Maangamizi' (Afrikaanse Holocaust) schade van slavernij en kolonialisme toegebracht aan alle Afrikanen over de hele wereld.
Schendingen van inheemse rechten van lokale gemeenschappen
Beeld credits: Namibië Media Holdings
In de regio's Kavango East en Kavango West wonen ongeveer 200.000 mensen, waaronder de Kavango-gemeenschappen en de San; erkend als inheemse bewoners van de Okavango Delta, wier rechten op vrije, voorafgaande en geïnformeerde toestemming volgens de VN-verklaring over de rechten van inheemse volken worden geschonden. ReconAfrica schendt deze rechten door Namibië en Botswana binnen te komen zonder toestemming van de inheemse gemeenschappen. Ze zijn al lang geleden beroofd van hun macht en worden onevenredig zwaar getroffen door de ongelijke verdeling, 'eigendom' en toegang tot land als erfenis van het directe kolonialisme uit het verleden, maar ook van het huidige neokolonialisme. Met de toestroom van toeristische ondernemingen in de delta werden inheemse volken zoals de San, Anikhwe, Bugakhwe en andere lokale gemeenschappen uit hun traditionele gebieden verdreven om plaats te maken voor wildbeheergebieden of concessies.
Vrouw van het San volk, Kawe, Namibië.
Beeldcredits: Ina Maria Shikongo
Bovendien is de Kavango de meest verarmde regio van Namibië met een werkloosheidspercentage van bijna 50% in Kavango East. De verarming van de Afrikanen duurt voort in de regio, ondanks alle voordelen die de Okavango Delta had moeten krijgen toen deze werd uitgeroepen tot Werelderfgoed. In plaats daarvan is het een speeltuin geworden van elitetoeristen uit de VS en Europa die exorbitante prijzen betalen voor dure safari's en lodges.
Pan-Afrikaans herstelrecht
De SMWeCGEC(Stop the Maangamizi; We Charge Genocide/Ecocide Campaign) is een campagne voor preventie, schadeloosstelling en herstel van genocide en ecocide die pleit voor Pan-Afrikaanse Reparaties voor Mondiale Rechtvaardigheid en Planeetherstel, d.w.z. de noodzaak om op holistische wijze onze relatie met, en onze onafscheidelijkheid van, de aarde, het milieu en het pluriversum te herstellen. Naast het beschrijven van de schade die wordt veroorzaakt door ReconAfrica, biedt de SMEWeCGEC in samenwerking met Extinction Rebellion Internationalist Solidarity Network (XRISN) aan om inheemse Afrikaanse gemeenschappen in de regio te helpen om hun eigen zelfversterkende collectieve verzet tegen de buitenlandse transnationale corporatieve invasie door ReconAfrica van hun inheemse grondgebied beter te versterken, door het verenigen van Pan-Afrikaanse Reparatory Justice bewegingen en internationalistische solidariteit glokalisatie.
We moeten het lokale belang erkennen van hun strijd om verdere olie- en aardolie-exploraties en de mogelijkheid van fracking in Kavango Oost en West en het naburige Botswana te stoppen. Dit kan worden gedaan door innovatieve manieren te cultiveren om ReconAfrica aan de kaak te stellen en ter verantwoording te roepen in de 'rechtszaal van de publieke opinie' buiten de grenzen van Namibië, Botswana en eigenlijk heel Afrika.
Beeld credits: Namibië Media Holdings
Een van die manieren is voor de getroffen gemeenschappen in de Okavango Delta om volksvergaderingen te ontwikkelen als een alternatieve vorm van participatief democratisch zelfbestuur en besluitvorming over land en het gebruik van hulpbronnen, wat nodig is om het democratisch tekort te herstellen dat inherent is aan het koloniale staatsapparaat dat nog steeds intact is. Ondanks de bevrijdingsstrijd hebben degenen die de machinerie van de koloniale natiestaat in Namibië in 1990 en in Botswana in 1966 hebben overgenomen, niet de macht gehad om: (1) de gevolgen ongedaan te maken van de beruchte Conferentie van Berlijn van 1884-1885 die Afrika in stukken hakte en willekeurig grenzen trok die tot op de dag van vandaag bestaan; (2) de schade te stoppen van het neokolonialisme dat de consensus van de Conferentie van Berlijn versterkte waarbij grote delen van Afrika als terra nullius werden beschouwd en daarom dienden als legitimatie voor de imperiale machten en hun bedrijven om minerale rijkdommen en energiebronnen te winnen voor commercialisering in het buitenland in plaats van ten voordele van de Afrikanen; en (3) effectief de structurele gewelddadigheden te herstellen die inherent zijn aan dergelijke staat 'Bantustans' die werden geërfd bij de zogenaamde onafhankelijkheid.
Volksvergaderingen kunnen lokale banken oprichten van het Ubuntukgotla Peoples International Tribunal for Global Justice; een Afrikaans tribunaal voor de onderlinge verbondenheid van de mensheid van volkeren dat 'internationaal recht van onderaf' ontwikkelt en implementeert om ReconAfrica te berechten voor misdaden van ecocide en genocide, ook een initiatief van de SMWeCGEC. Deze gezamenlijke processen van volksvergaderingen en lokale, nationale en internationale banken van de Ubuntukgotlas zullen ons, in de SMWeCGEC en XRISN, in staat stellen om gemeenschappen in de Okavango Delta beter te ondersteunen, niet alleen om hun zaak bekend te maken, maar ook om internationalistische solidariteit aan te trekken van verschillende andere gemeenschappen van verzet en andere progressieve krachten over de hele wereld.
Esther Stanford-Xosei, coördinator van de Stop the Maangamizi: We Charge Genocide/Ecocide Campaign en medeoprichter van het Extinction Rebellion Internationalist Solidarity Network.
Een groeiende solidariteitsbeweging om de Okavango Delta te redden
Wereldwijd hebben verschillende initiatieven van maatschappelijke organisaties en mondiale instellingen hun bezorgdheid geuit over de activiteiten van ReconAfrica, die de Okavango Delta en de omliggende regio bedreigen met ecocide.
In juni drongen 185 gemeenschaps- en niet-gouvernementele organisaties van over de hele wereld er bij Canadese ambtenaren op aan om de grootschalige olie- en gasplannen van het Canadese bedrijf ReconAfrica te onderzoeken en er actie tegen te ondernemen.
Beeld credits: Nick Clarke
Hun open brief werd vrijgegeven voorafgaand aan de jaarlijkse algemene vergadering van het bedrijf en beschrijft in detail de bedreigingen die de potentiële ontwikkeling van ReconAfrica inhoudt voor de mensenrechten, de rechten van inheemse volken, lokale bestaansmiddelen, drinkwater voor meer dan 1 miljoen mensen, het mondiale klimaat en een kritiek en wereldberoemd ecosysteem. Lees hier meer.
Op 4 juni vond een wereldwijde actiedag plaats in verschillende landen, zoals Duitsland, Engeland, Canada, Zuid-Afrika, Namibië en Botswana. Een versterkings- en actiekit werd ontwikkeld door Fridays for Future Digital, Climate Strike Canada en Kavango Alive.
In juli uitte het Werelderfgoedcomité zijn bezorgdheid over de toekenning van olie-exploratievergunningen in ecologisch kwetsbare gebieden in het Okavangobekken (...), wat zou kunnen leiden tot negatieve gevolgen voor het UNESCO-erfgoed in geval van lekkage of vervuiling. Lees het verslag van de Conventie over de bescherming van het cultureel en natuurlijk werelderfgoed, (p. 214-217).
Beeldcredits: Nic Eliades
In september hebben het Center for International Environmental Law (CIEL), Global Law Alliance en andere maatschappelijke groeperingen een verzoek ingediend bij de TSX Venture Exchange (TSX-V) om een onderzoek in te stellen naar mogelijke onjuiste voorstellingen van zaken in de bekendmakingen en openbare mededelingen van Recon, en naar de kloof tussen de voorstelling van het project aan lokale belanghebbenden en aan investeerders. Lees hier meer.
Onlangs heeft de International Union for Conservation of Nature (IUCN) een gunstige motie aangenomen (motie 136) om de Okavango te beschermen tegen olie- en gaswinning. Hoewel deze motie niet wettelijk bindend is, worden alle aangenomen moties resoluties en aanbevelingen, en daarmee de kern van het algemene beleid van de IUCN. Actievoerders proberen er nu voor te zorgen dat de motie wordt uitgevoerd door de regeringen van Namibië en Botswana.